Zrównoważona żegluga (sustainable shipping) jest promowanym w ramach Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO) kierunkiem rozwoju instrumentów prawnych międzynarodowego prawa morskiego, wynikającym z trzech praktycznych wymogów stawianych żegludze morskiej: „żadnych wypadków, żadnych zanieczyszczeń oraz obsługa na czas” (no casualties, no pollution and service on time). Na forum IMO uznano, że światowy przemysł żeglugowy funkcjonujący w międzynarodowych ramach regulacyjnych zmierza ku „zrównoważonej przyszłości”, co wymaga od IMO dalszego rozwoju instrumentów prawnych, w tym m.in. środków technicznych i operacyjnych, w celu zaradzania problemom globalnym. Główny nacisk kładzie się na: ograniczenie emisji gazów cieplarnianych (GHG) ze statków morskich; zmniejszenie zawartości siarki w paliwie żeglugowym; kontrolę i zarządzanie wodami balastowymi; zmniejszanie i kontrolę zanieczyszczeń morskich, w tym tworzyw sztucznych, oraz skuteczną ochronę szczególnie cennych ekosystemów morskich i przybrzeżnych; a także poprawę efektywności transportu drogą elektronicznej wymiany informacji, cyfryzację w żegludze morskiej i zwiększenie udziału kobiet w społeczności morskiej. Celem artykułu jest przedstawienie zrównoważonej żeglugi jako kierunku rozwoju instrumentów prawnych międzynarodowego prawa morskiego, opartego na ugruntowanej w prawie morza zasadzie prewencji oraz na obowiązku ochrony i zachowania środowiska morskiego.