Status jest kategorią socjologiczną i prawną. Może łączyć się z rolą społeczną, autorytetem, prestiżem lub reputacją. Może oznaczać pozycję w strukturze społecznej, w sensie obiektywnego dostępu do pewnych zasobów, atrybutów czy cech, albo w sensie subiektywnego postrzegania i oceny danego miejsca w hierarchii społecznej. Inaczej mówiąc, status oznacza obiektywną organizację uprawnień i przywilejów jakiegoś podmiotu, nieraz gwarantowanych przez prawo lub wolę innych podmiotów, albo subiektywną świadomość uznania, prestiżu czy bycia poważanym. W stosunkach międzynarodowych status jest wyznacznikiem rangi państw w hierarchii sił. Jest funkcją kolektywnego uznania pozycji państwa. W dużej mierze ma charakter wyobrażeniowy, zależy bowiem od postrzegania czy też przypisywania go danemu państwu przez innych uczestników. W przypadku Polski status międzynarodowy jest funkcją jej potencjału, ale i zaangażowania w procesy międzynarodowe. Problemem jest uzależnienie od starych geopolitycznych koncepcji i uwarunkowań zewnętrznych, zwłaszcza tzw. pułapki silniejszego sojusznika.