W artykule dokonano analizy polskiego systemu udzielania ochrony międzynarodowej osobom poszukującym schronienia na terytorium RP, z uwzględnieniem perspektywy uchodźców korzystających z rozwiązań oferowanych przez Polskę. Opracowanie wykorzystuje dodatkowo wyniki badań empirycznych uzyskanych na podstawie przeprowadzonych przez autorki w okresie od listopada 2015 r. do lutego 2016 r. wywiadów z uchodźcami. Stanowią one ilustrację i uzupełnienie analizy polskiego prawno-instytucjonalnego systemu ochrony uchodźców i pomocy udzielanej im w kraju. Zestawienie tych dwóch źródeł informacji pozwala na znalezienie potencjalnych różnic między formalnymi uwarunkowaniami sytuacji uchodźców w Polsce a jej subiektywną oceną dokonaną przez nich samych. W artykule stwierdzono, że system instytucjonalno-prawny w Polsce w zasadzie nie różni się znacząco od rozwiązań przyjętych w innych krajach Unii Europejskiej, natomiast elementy, takie jak klimat społeczny i nastawienie państwa do realizacji zobowiązania do udzielania ochrony, co można określić mianem kultury przyjęcia, stanowią najważniejszą przyczynę niskiej oceny przyjazności Polski jako kraju docelowego.