I wojna światowa była momentem formowania się nowego porządku europejskiego i międzynarodowego. W tym historycznym kontekście Ludwik Ehrlich analizuje podstawy liberalnego internacjonalizmu, a wnioski ujmuje w swojej pracy z 1918 r., pt. The War and Political Theory. Niniejszy artykuł prezentuje rozwój myśli Ehrlicha, poczynając od kwestii indywidualizmu z perspektywy psychologicznej, przez rolę państwa jako aktora w relacjach międzynarodowych oraz krytykę dziewiętnastowiecznej niemieckiej tradycji rozumienia suwerenności, a kończąc na koncepcji psychologicznego internacjonalizmu jako zasady nowego światowego porządku po I wojnie światowej. Aby lepiej zrozumieć kształtowanie się stanowiska Ehrlicha, autor analizuje wpływ wojennego kontekstu oraz ówczesnych akademickich debat międzynarodowych dotyczących roli jednostki, państwa oraz natury ładu międzynarodowego.