Celem artykułu jest analiza ewolucji strategii międzynarodowej Indii w regionie Oceanu Indyjskiego i Pacyfiku od zakończenia zimnej wojny do 2015 r. Zrozumienie aktywności Indii na tych obszarach wymaga omówienia nie tylko ich działań bezpośrednich, lecz także przyjmowanych przez New Delhi strategii oraz deklarowanych przez przywódców indyjskich celów, metod oraz wytycznych polityki zagranicznej. Autor stawia hipotezę, że Indie dokonały istotnej transformacji w określaniu swojej tożsamości międzynarodowej, co jest główną przesłanką zdynamizowania polityki zagranicznej tego kraju w regionie Oceanu Indyjskiego. W 1985 r. Indie określały siebie jako mocarstwo Azji Południowej i państwo rozwijające się; w 2015 r. wiążą swoją tożsamość z Oceanem Indyjskim i Pacyfikiem, mówiąc o sobie jako mocarstwie regionu Indo-Pacyfiku. Struktura artykułu ma służyć weryfikacji tej hipotezy. Region Oceanu Indyjskiego w indyjskiej polityce zagranicznej analizowany jest na trzech poziomach: strategicznym, koncepcyjnym oraz operacyjnym.